Dag 6, Een tocht per trein
Blijf op de hoogte en volg Becky
07 Juli 2015 | China, Datong
Vandaag was het tijd om Beijing te verlaten en verder te reizen naar Datong. Dit doen we per trein en dat was een hele beleving!
Allereerst kom je zomaar het station niet in. Hiervoor moet je al een kaartje gekocht hebben, en de code moet passen bij je paspoortnummer. Eenmaal op het station moet je in wachtruimtes wachten, want je mag pas het perron op als de trein er al stilstaat. En zodra je het perron op mag, is dit een hele volksverhuizing. De hele wachtruimte moet nu eenmaal leeg. En dat zijn minstens een paar honderd man.
De treinkaartjes kan je kopen als zit- en staanplaatsen. Wij hadden zitplaatsen, maar staanplaatsen betekend dat je tussen de stoelen in de gang moet blijven staan, tenzij er een vrije stoel is waar je op kan gaan zitten. Tijdens de 6 uur durende treinrit komen ze met van alles voorbij. Wagentjes die zich door de staan mensen moeten wormen die fruit, snoep, drinken, tell-sell handdoeken, speelgoedtreintjes en dergelijke verkopen.
Aangezien we de enige blanken in de hele trein waren trokken we aardig wat bekijks en hebben we wat woordjes chinees geprobeerd uit te oefenen, zonder succes. Maar de Chinezen waren wel super aardig. Er werden ook salmiak dropjes uitgedeeld. Ik geloof dat ze dachten dat we ze vergiftigden want ze trokken hele rare gezichten. Die vielen dus niet helemaal in de smaak hier. Des te meer voor ons!
Ook eenmaal aangekomen in Datong keken ze vreemd op toen er een groepje blanken het treinstation uitkwamen (waar je overigens ook je kaartje moet laten zien).
In de avond hebben we in het hotel zelf gegeten met de hele groep. Hierna zijn we nog een rondje gelopen door Datong. Hier komen nooit toeristen dus trokken we al de aandacht. Dit werd helemaal erg toen we een lokaal rommelmarktje tegenkwamen. Een erg gezellige avond!
Morgen reizen we alweer door naar Taiyuan. Tijdens dat ritje gaan we naar de Yungang grotten met boeddha beelden en naar een klooster die aan de bergwand hangt.
Ik ben benieuwd!
Allereerst kom je zomaar het station niet in. Hiervoor moet je al een kaartje gekocht hebben, en de code moet passen bij je paspoortnummer. Eenmaal op het station moet je in wachtruimtes wachten, want je mag pas het perron op als de trein er al stilstaat. En zodra je het perron op mag, is dit een hele volksverhuizing. De hele wachtruimte moet nu eenmaal leeg. En dat zijn minstens een paar honderd man.
De treinkaartjes kan je kopen als zit- en staanplaatsen. Wij hadden zitplaatsen, maar staanplaatsen betekend dat je tussen de stoelen in de gang moet blijven staan, tenzij er een vrije stoel is waar je op kan gaan zitten. Tijdens de 6 uur durende treinrit komen ze met van alles voorbij. Wagentjes die zich door de staan mensen moeten wormen die fruit, snoep, drinken, tell-sell handdoeken, speelgoedtreintjes en dergelijke verkopen.
Aangezien we de enige blanken in de hele trein waren trokken we aardig wat bekijks en hebben we wat woordjes chinees geprobeerd uit te oefenen, zonder succes. Maar de Chinezen waren wel super aardig. Er werden ook salmiak dropjes uitgedeeld. Ik geloof dat ze dachten dat we ze vergiftigden want ze trokken hele rare gezichten. Die vielen dus niet helemaal in de smaak hier. Des te meer voor ons!
Ook eenmaal aangekomen in Datong keken ze vreemd op toen er een groepje blanken het treinstation uitkwamen (waar je overigens ook je kaartje moet laten zien).
In de avond hebben we in het hotel zelf gegeten met de hele groep. Hierna zijn we nog een rondje gelopen door Datong. Hier komen nooit toeristen dus trokken we al de aandacht. Dit werd helemaal erg toen we een lokaal rommelmarktje tegenkwamen. Een erg gezellige avond!
Morgen reizen we alweer door naar Taiyuan. Tijdens dat ritje gaan we naar de Yungang grotten met boeddha beelden en naar een klooster die aan de bergwand hangt.
Ik ben benieuwd!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
